Wielki Piątek to przede wszystkim liturgia Krzyża. Wszystko zaczyna się od wejścia celebransa. W kościele jest cisza, nic się nie śpiewa na wejście. Celebrans pada na twarz przed ołtarzem i następuje dłuższa chwila milczenia. Całe zgromadzenie klęczy, jest to chwila intensywnej, skupionej modlitwy. Tajemnicy Wielkiego Piątku nie da się wyrazić słowami, trzeba pomilczeć, trzeba się bardzo uniżyć przed Panem Bogiem. Postawy celebransa i zgromadzenia jasno to wyrażają. Później od razu odmawia się modlitwę na rozpoczęcie, nawet bez pozdrowienia „Pan z wami” i następuje Liturgia Słowa, której centrum stanowi uroczyste czytanie Męki Pańskiej.

Zapraszamy na rekolekcje wielkopostne, które w tym roku przeprowadzi w naszej parafii ks.kanonik dr Janusz Filarski, Dyrektor Domu Księży Emerytów w Płocku

Program rekolekcji:

Czwartek 17.03.2016r.
godz. 10.00 Msza Św.
godz. 16.00 Msza Św. ze szczególnym udziałem dzieci
godz. 18.00 Msza Św.

Piątek 18.03.2016r.
godz. 10.00 Msza Św.
godz. 16.00 Msza Św. ze szczególnym udziałem dzieci
godz. 18.00 Msza Św., a po Mszy Św.  Droga Krzyżowa ulicami Niechłonina

Sobota 19.03.2016r.
godz. 10.00 Msza Św.
godz. 16.00 Msza Św. ze szczególnym udziałem dzieci
godz. 18.00 Msza Św.

Na Nabożeństwo Wielkosobotnie i Mszę Wigilii Paschalnej zapraszamy na godz. 17.00. Zachęcamy do Adoracji i Modlitwy przy Grobie Pańskim.
Różaniec w naszym kościele
godz. 9.00 Część Radosna Koło Różańcowe z Niechłonina
godz. 11.00 Część Światła Koło Różańcowe z Jabłonowa
godz. 13.00 Część Bolesna Koło Różańcowe z Gnojna i Gnojenka
godz. 15.00 Część Chwalebna Koło Różańcowe z Gruszki
Święcenie Pokarmów godz. 9.00, 11.00, 13.00 i 15.00

W dniu tradycyjnego wyciszenia nie sprawuje się mszy świętych. Wieczorem rozpoczynają się obchody Wigilii Paschalnej — w myśl przepisów liturgicznych jej ceremonie należą już jednak do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego.
Główny ołtarz pozostaje obnażony. Przez cały dzień trwa adoracja Chrystusa złożonego do grobu. Zgodnie ze starym polskim obyczajem przy symbolicznej mogile Zbawiciela czuwa warta — ministranci, harcerze, na wsiach niekiedy także strażacy w galowym umundurowaniu. Wierni przychodzą do świątyń, w których kapłani błogosławią pokarmy przeznaczone na świąteczny stół, czyli tzw. święcone (święconkę) — kończy się przecież czas postu. Modlitewna zaduma panuje do późnych godzin popołudniowych.

 Wielki Piątek to przede wszystkim liturgia Krzyża. Wszystko zaczyna się od wejścia celebransa. W kościele jest cisza, nic się nie śpiewa na wejście. Celebrans pada na twarz przed ołtarzem i następuje dłuższa chwila milczenia. Całe zgromadzenie klęczy, jest to chwila intensywnej, skupionej modlitwy. Tajemnicy Wielkiego Piątku nie da się wyrazić słowami, trzeba pomilczeć, trzeba się bardzo uniżyć przed Panem Bogiem. Postawy celebransa i zgromadzenia jasno to wyrażają. Później od razu odmawia się modlitwę na rozpoczęcie, nawet bez pozdrowienia „Pan z wami” i następuje Liturgia Słowa, której centrum stanowi uroczyste czytanie Męki Pańskiej.