Adwent — czas radosnego i duchowego oczekiwania         

       W czasie adwentu powinna dominowa? radosna nadzieja. Ko?ció? bowiem poprzez liturgi? tego okresu budzi w nas uczucia nadziei, t?sknoty i radosnego oczekiwania. Od pierwszej niedzieli Adwentu do 16 grudnia akcentowany jest eschatologiczny charakter tego okresu. Nasze spojrzenie  jest skierowane na  drugie przyj?cie Chrystusa w chwale. Druga cz??? zaczyna si? 17 grudnia i ko?czy w Wigili? Narodzenia Pa?skiego. Tutaj g?ówny akcent liturgii jest po?o?ony na pierwsze przyj?cie Chrystusa w Jego narodzeniu w Betlejem.

Oczekiwanie na przyj?cie Jezusa jest ?ród?em rado?ci. Jakkolwiek przygotowanie na przyj?cie Pana polega na oczekiwaniu i pokucie, st?d fioletowy kolor szat liturgicznych, to jednak pokuta jest przepe?niona rado?ci?. Adwent przypomina nam, ?e ca?e nasze ?ycie jest oczekiwaniem.

Pierwsze przyj?cie Chrystusa budz?ce tyle nadziei rado?ci jest zapowiedz? drugiego przyj?cia w chwale, na ko?cu czasów. Ono równie? winno budzi? w nas nadziej?.

      Adwent czasem nawrócenia                                                           

Adwent nie ma charakteru pokutnego w takim samym sensie jak Wielki Post. Jest jednak równie? czasem nawrócenia i pokuty. Teksty biblijne czytane w tym okresie wzywaj? nas  do pokuty, nawrócenia i odnowy. „Nawró?cie si?, bo bliskie jest królestwo niebieskie”(Mt 3, 2). "G?os si? rozlega: Drog? dla Jahwe przygotujcie na pustyni. Wyrównajcie na pustkowiu go?ciniec naszemu Bogu! Niech si? podnios? wszystkie doliny, a wszystkie góry i wzgórza obni??; równin? niechaj si? stan? urwiska, a strome zbocza nizin? g?adk?" (Iz 40,3-4).  "Bracia: rozumiejcie chwil? obecn?: teraz nadesz?a dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bli?ej nas, ni? wtedy, gdy?my uwierzyli. Noc si? posun??a, a przybli?y? si? dzie?. Odrzu?my wi?c uczynki ciemno?ci, a przyobleczmy si? w zbroj? ?wiat?a. ?yjmy przyzwoicie, jak w jasny dzie?... Przyobleczcie si? w Pana Jezusa Chrystusa (...)(Rz 13,11-14)

G?ówne postacie adwentu: Naj?wi?tsza Maryja Panna, Patronka adwentowego czuwania; prorok Izajasz zapowiadaj?cy przyj?cie Zbawiciela i  ?w. Jan Chrzciciel, który bezpo?rednio przygotowywa? lud na spotkanie Mesjasza, wzywaj? nas do  do prostowania Chrystusowi ?cie?ek w naszym sercu. 

       Adwentowe zwyczaje religijne                                                    

Msza ?w. roratnia

St?d te? nasz Adwent, szczególnie polski, by? bogaty w zwyczaje religijne. Od XII wieku znana jest w Polsce adwentowa Msza ?w. ku czci Matki Bo?ej, zwana roratami. Podczas tej Mszy zapala si? dodatkow? ?wiec?, przybran? w bia?? wst??k?,  symbolizuj?c? Matk? Bo??, która jako gwiazda zaranna, jutrzenka poprzedzi?a przyj?cie na ?wiat prawdziwej ?wiat?o?ci -  Chrystusa.  

?wieca roratnia
      Bia?a ?wieca ozdobiona bia?? lub niebiesk? wst??k?, zapalana w czasie Mszy ?w. roratniej. Jest symbolem Maryi, która podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód s?o?ca, tak Ona poprzedzi?a przyj?cie Jezusa.

Wieniec adwentowy
      Ten niemiecki zwyczaj znany jest w Polsce od ponad 160 lat.
Na zielonym wie?cu umieszcza si? 4 ?wiece. Cala rodzina gromadz?c si? w kolejne niedziele adwentu przy wspólnej modlitwie zapala kolejne ?wiece jako znak czuwania i gotowo?ci na przyj?cie Jezusa.

Wspólna modlitwa adwentowa

Dawniej  ca?y Adwent starano si? prze?ywa? we wspólnocie nie tylko rodzinnej, ale te? i s?siedzkiej. Gromadzono si? by wspólnie odmawia? modlitw? ró?a?cow?, ?piewa? pie?ni adwentowe, a tak?e pie?ni o tematyce obyczajowej, które wzywa?y do ?ycia zgodnego z Bo?ymi przykazaniami. Czytano  Pismo ?wi?te, ?ywoty ?wi?tych i ksi??ki buduj?ce wiar?.

Przygotowanie kol?dników 

Wiele osób w  czasie adwentu przygotowuje szopki i gwiazdy do chodzenia po kol?dzie. Podejmuje si?  próby do inscenizacji  Jase?ek. Warto podtrzyma? te pi?kne zwyczaje. 

Dobre uczynki adwentowe

Pobo?ni katolicy wiedzieli, ?e trzeba przed Panem stan?? z dobrymi uczynkami, dlatego starano si? podczas Adwentu wzajemnie sobie pomaga?, szczególnie ludziom starszym i biednym. Pi?knym zwyczajem by?a na wsi tzw. szara godzina. Pod wieczór, gdy ju? sko?czono codzienne zaj?cia gospodarskie, gdy robi?o si? szaro, coraz ciemniej, wszyscy domownicy: dziadkowie, rodzice, dzieci, zbierali si? w kuchni, najlepiej w pobli?u p?yty. Nie palono jeszcze lampy. Rozwa?ano w ciszy swoje ?ycie, zastanawiano si? nad nim, nie brakowa?o te? cichej modlitwy. Starsi, szczególnie dziadkowie, opowiadali dzieciom, wnukom, jak to by?o dawniej, jakie by?y tradycje, zwyczaje; przypominali te? dzieje naszej Ojczyzny.

Spowied? adwentowa

Warto w naszej polskiej tradycji kultywowa? niektóre pi?kne zwyczaje, zw?aszcza udzia? w roratach; trzeba skorzysta? z rekolekcji adwentowych i sakramentu pokuty,  przyst?powa? do Komunii ?w. Mo?emy te? we wspólnocie rodzinnej ?piewa? pie?ni adwentowe, razem modli? si? i czyta? Pismo ?wi?te lub ksi??ki religijne i na ich temat rozmawia?. Warto te? wyciszy? si?, zrezygnowa? cho? troch? ze s?uchania muzyki czy ogl?dania telewizji  i w adwencie uczyni? wi?cej dobrego ni? to zwykle czynimy.

?w. Miko?aj

W pierwszej cz??ci adwentu, 6 grudnia prze?ywany wspomnienie ?w. Miko?aja Biskupa, który zas?yn?? z wielkiej dobroci dla potrzebuj?cych. Od wieków trwa tradycja obdarowania innych w tym prezentami.  

      Adwent to oczekiwanie a nie ?wi?towanie                     

Nast?puje coraz wi?ksza komercjalizacja ?wi?t Bo?ego Narodzenia. Ju? od pocz?tku adwentu krzycz?ce reklamy supermarketów i domów towarowych - wzywaj? nas do zakupów i troski tylko o ten jeden wymiar przygotowania do ?wi?t. Rozlegaj?ce si? kol?dy ze stoisk z p?ytami i kasetami tworz? ju? atmosfer? ?wi?teczn?. Przyzwyczajamy si? coraz bardziej do tego. Tymczasem jest to powa?ny problem. Bowiem cz?sto z komercjalizacj? ??czy si? desakralizacja.

- Ale ?w. Miko?aj ju? kojarzy si? raczej z Laponi?, a nie z biskupem chrze?cija?skim dzia?aj?cym na prze?omie III i IV wieku w Azji Mniejszej.- To prawda. Zastanawiam si? jednak, na ile jest to nieuchronna konsekwencja tego, ?e PRL na kilkadziesi?t lat w ogóle zamieni?a go na Dziadka Mroza. Powsta?o puste pole i dlatego ?atwiej by?o wprowadzi? co? nowego - takiego Dziadka Mroza z Laponii. Miko?aj chodzi przez ca?y odwent i to w róznych celach.

Duch Adwentu jest duchem nadziei i radosnego oczekiwania, ale nie ?wi?towaniem z wyprzedzeniem. Nie jest ?atwo utrzyma? tego ducha w obliczu nacisków komercji, które przemieni?y tygodnie przed Bo?ym Narodzeniem w istne szale?stwo zakupów i rozrywki. Powinni?my przezwyci??a? ten komercjalizm i lepiej rozumie? i prze?ywa? ten okres.

       Czekamy z t?sknot? na Pana                                                   

Wchodzimy w nowy okres Ko?cio?a, okres Adwentu. Jest to czas wielkiego oczekiwania na Chrystusa, oczekiwania na Bo?e Narodzenie, na Jego wej?cie do naszego codziennego ?ycia. 

      Tegoroczny Adwent, prze?ywamy jako pocz?tek roku po?wi?conego w szczególny sposób poszukiwaniu Jezusa Chrystusa w naszym ?yciu. Niech ten adwent i ca?y rok b?d? czasem owocnego poszukiwania Chrystusa w liturgii, w modlitwie, w s?owie Bo?ym, w sakramentach, w ?yciu codziennym i w drugim cz?owieku. Nie l?kaj si? Chrystusa, nie l?kajmy si? otworzy? mu drzwi naszych serc. Miejmy ?wiadomo??, ?e jest to czas naszego osobistego adwentu. Umiejmy si?  wyciszy?, wej?? w siebie i podejmowa? m?dre, zgodne z wol? Bo??, decyzje. 
Wo?ajmy z rado?ci? i ufno?ci? :

Przyjd?, Panie Jezu!

?ród?o: http://www.rzeszow.opoka.org.pl/adwent.html