|
 Witamy |
Witamy na stronie
Parafii Niech?onin
|
|
| » Adwent |
 Adwent (z ?ac. adventus - przyj?cie, przybycie) to okres w roku liturgicznym, który rozpoczyna si? od I Nieszporów niedzieli po sobocie XXXIV tygodnia Okresu Zwyk?ego, a ko?czy przed I Nieszporami uroczysto?ci Narodzenia Pa?skiego w wieczór 24 grudnia. Trwa od 23 do 28 dni i obejmuje cztery kolejne niedziele przed 25 grudnia. Stanowi pierwszy okres w ka?dym nowym roku liturgicznym.
Adwent sk?ada si? z dwóch odr?bnych okresów:
1. czasu, w którym kierujemy nasze serca ku oczekiwaniu powtórnego przyj?cia Jezusa w chwale na ko?cu czasów (okres od pocz?tku Adwentu do 16 grudnia w??cznie);
2. czasu bezpo?redniego przygotowania do uroczysto?ci Narodzenia Pa?skiego, w której wspominamy pierwsze przyj?cie Chrystusa na ziemi?.
Zwornikiem wszystkich tekstów liturgii adwentowej obydwu cz??ci jest czytanie ci?g?e ksi?gi proroka Izajasza. Czytanie to obrazuje t?sknot? za wyczekiwanym Mesjaszem.
Pierwsze ?lady obchodzenia Adwentu spotykamy w IV w. mi?dzy innymi w liturgii galijskiej i hiszpa?skiej. Z pewno?ci? Adwent nie istnia?, dopóki nie ustalono sta?ej daty ?wi?t Narodzenia Pa?skiego. Zosta?a ona wyznaczona dopiero w II po?owie IV wieku. W Hiszpanii pierwsze wzmianki o przygotowaniu do obchodu Narodzenia Pa?skiego (cho? nie jest ono okre?lane mianem Adwentu) pochodz? z roku 380. Kanon 4 synodu w Saragossie, który odby? si? w tym roku, poleca wiernym, aby od dnia 17 grudnia do Epifanii (6 stycznia) gorliwie gromadzili si? w ko?ciele, nie opuszczaj?c ani jednego dnia. W tradycji galika?skiej Adwent mia? charakter pokutny i ascetyczny (post, abstynencja, skupienie), co wspomina ?w. Hilary (+ 367). W V w. biskup Tours, Perpetuus, wprowadzi? w Galii obowi?zek postu w poniedzia?ki, ?rody i pi?tki w okresie trzech tygodni od dnia ?w. Marcina (11 listopada) do Narodzenia Pa?skiego. W Rzymie okres przygotowania do Narodzenia Pa?skiego zosta? wprowadzony dopiero w drugiej po?owie VI wieku. Adwent mia? tu charakter liturgicznego przygotowania na radosne ?wi?ta Narodzenia Pa?skiego, ze ?piewem Alleluja, Te Deum laudamus, z odpowiednim doborem czyta? i formularzy, bez praktyk pokutnych.
Od czasów ?w. Grzegorza Wielkiego (590-604) Adwent w Rzymie obejmowa? ju? 4 tygodnie. By? to czas bezpo?redniego, liturgicznego przygotowania na obchód pami?tki historycznego przyj?cia Chrystusa. Na pocz?tku IX w. Adwent nabiera tak?e charakteru eschatologicznego - staje si? czasem przygotowania na ostateczne przyj?cie Chrystusa. W wyniku po??czenia tradycji gallika?skiej i rzymskiej ukszta?towa? si? Adwent, jaki prze?ywamy do dzi? - liturgicznie rzymski, a ascetycznie gallika?ski (kolor fioletowy, bez Gloria). Form? t? rozpowszechnia?y klasztory benedykty?skie i cysterskie. W XIII w. znana ona by?a ju? w ca?ym Ko?ciele, do czego przyczyni?y si? nowe zakony, zw?aszcza franciszkanie.
Teksty liturgiczne Adwentu ukazuj? postacie Starego i Nowego Testamentu, przez których ?ycie i dzia?alno?? Bóg zapowiada? i przygotowywa? ?wiat na przyj?cie Jego Syna: Maryj?, Jana Chrzciciela, Izajasza. Adwent to czas radosnego oczekiwania na spotkanie z Panem i przygotowania si? do niego przez pokut? i oczyszczenie. Dlatego Ko?ció? zach?ca do udzia?u w rekolekcjach, przyst?pienia do sakramentu pokuty i pojednania. Adwent nie jest jednak w sensie ?cis?ym czasem pokuty, tak jak na przyk?ad Wielki Post.
Jak czytamy w "Ogólnych normach roku liturgicznego i kalendarza" z 1969 r.: "Adwent ma podwójny charakter. Jest okresem przygotowania do uroczysto?ci Narodzenia Pa?skiego, przez który wspominamy pierwsze przyj?cie Syna Bo?ego do ludzi. Równocze?nie jest okresem, w którym przez wspomnienie pierwszego przyj?cia Chrystusa kieruje si? dusze ku oczekiwaniu Jego powtórnego przyj?cia na ko?cu czasów. Z obu tych wzgl?dów Adwent jest okresem pobo?nego i radosnego oczekiwania".
W czasie ca?ego Adwentu, poza niedzielami i uroczysto?ci? Niepokalanego Pocz?cia NMP (8 grudnia), odprawiane s? Roraty. Ta bardzo dawna tradycja jest nadal w Polsce kultywowana. Roraty to Msze ku czci Naj?wi?tszej Maryi Panny, odprawiane wczesnym rankiem. Ich nazwa pochodzi od ?aci?skich s?ów pie?ni cz?sto ?piewanej na ich pocz?tku - Rorate caeli desuper (Spu??cie ros?, niebiosa). W czasie Rorat przy o?tarzu znajduje si? dodatkowa, ozdobna ?wieca - symbolizuje ona obecno?? Maryi. Eucharystia rozpoczyna si? przy zgaszonych ?wiat?ach; zapalaj? si? one dopiero podczas uroczystego hymnu "Chwa?a na wysoko?ci Bogu". Jest to jeden z nielicznych przypadków w roku liturgicznym, kiedy hymn ten ?piewa si? ka?dego dnia (chocia? wy??cznie podczas Rorat).
Wed?ug Abrahama Bzowskiego, dominikanina, wybitnego historyka Ko?cio?a, pocz?tek Rorat w Polsce datuje si? na XIII wiek. Ich odprawianie mia? wprowadzi? w Poznaniu ksi??? Przemys? I Pobo?ny, a w Krakowie, na pro?b? ?w. Kingi, Boles?aw Wstydliwy. Najwi?ksz? popularno?? i szczyt rozwoju Roraty osi?gaj? w XVI wieku. Codziennego udzia?u w tej Mszy ?wi?tej przestrzegali królowie Zygmunt Stary i Zygmunt August, królowa Bona, Anna Jagiellonka i Marysie?ka Sobieska. Zygmunt I Stary i Anna, jego córka, starali si? o to, aby w kaplicy królewskiej na Wawelu Roraty odprawiane by?y nie tylko w czasie Adwentu, ale przez ca?y rok raz na tydzie?. Na ten cel przeznaczyli pewne fundusze i w 1545 roku utworzono, przy kaplicy zygmuntowskiej Wniebowzi?cia Naj?wi?tszej Maryi, specjaln? kapel? ?piewacz? "rorantystów".
Z odprawianiem Mszy ?w. roratniej wi??e si? zapalanie dodatkowej ?wiecy. W dawniejszych czasach przed rozpocz?ciem Mszy ?w. do o?tarza podchodzi? król, nios?c pi?knie ozdobion? ?wiec?, i stawia? j? na najwy?szym lichtarzu na ?rodku o?tarza. Podobne ?wiece, lecz ju? nie ozdobione, przynosili do o?tarza prymas, senator, ziemianin, rycerz, mieszczanin i ch?op - przedstawiciele ówczesnych stanów. Ka?dy z nich, wr?czaj?c ?wiec? celebransowi, odpowiada? na jego pytanie: "Gotowy jeste? na s?d Bo?y?" - "Gotów jestem na s?d Bo?y".
Od IX w. dla drugiej cz??ci Adwentu charakterystyczne s? tzw. antyfony "O", poniewa? wszystkie rozpoczynaj? si? od tej w?a?nie litery: O Sapientia, O Adonai, O Radix Jesse, O Clavis David, O Oriens, O Rex gentium, O Emmanuel. Tak uszeregowa? je Amalariusz z Metzu (+ 850). Oparte s? na obrazach i symbolach biblijnych. Antyfony te w t?umaczeniu polskim stanowi? siedem kolejnych zwrotek dawno ?piewanej pie?ni "M?dro?ci, która z ust Bo?ych wyp?ywasz". Ich tre?? obrazuje t?sknot? Izraelitów za Mesjaszem. Stosowane by?y pierwotnie jako antyfony do Magnificat w Liturgii Godzin. W odnowionej liturgii zachowa?y swoje tradycyjne miejsce. Ponadto w??czone zosta?y w Msz? ?wi?t? jako wersety aklamacji przed Ewangeli?.
III Niedziela Adwentu jest nazywana Niedziel? Ró?ow? lub - z ?aciny - Niedziel? GAUDETE. Nazwa ta pochodzi od s?ów antyfony na wej?cie: "Gaudete in Domino", czyli "Radujcie si? w Panu". Szaty liturgiczne mog? by? - wyj?tkowo - koloru ró?owego, a nie, jak w pozosta?e niedziele Adwentu, fioletowe. Teksty liturgii tej niedzieli przepe?nione s? rado?ci? z zapowiadanego przyj?cia Chrystusa i z odkupienia, jakie przynosi. Warto pami?ta?, ?e oprócz Niedzieli Gaudete jest jeszcze tylko jedna okazja do u?ywania szat liturgicznych koloru ró?owego - jest ni? Niedziela LAETARE - IV Niedziela Wielkiego Postu.
?ród?o: http://www.brewiarz.katolik.pl
|
|
|
| Logowanie |
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
| Shoutbox |
Tylko zalogowani mogą dodawać posty w shoutboksie.
Archiwum
|
|
|